upokorzenie

upokorzenie
upokorzenie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. upokorzyć. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}upokorzenie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. upokorzenieeń {{/stl_8}}{{stl_7}}'to, co odczuwa człowiek poniżony, upokorzony lub ten, który upokorzył się; poniżenie, wstyd, urażona ambicja, godność': {{/stl_7}}{{stl_10}}Po rozmowie tej odczuwał wstyd i upokorzenie. Płakać z upokorzenia. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • upokorzenie — n I 1. rzecz. od upokorzyć. 2. lm D. upokorzenieeń «uczucie poniżenia, wstydu, urażonej ambicji; także: to, co kogoś poniża, obraża, np. czyjeś słowa, postępki» Doznać wielu upokorzeń. Płakać z upokorzenia. Znosić upokorzenia od kogoś …   Słownik języka polskiego

  • kajanie — n I, blm «żal za popełnione winy, upokorzenie się, pokuta» …   Słownik języka polskiego

  • odwet — m IV, D. u, Ms. odwetwecie, blm 1. «odwzajemnienie złem za zło, odpłacenie tym samym, oddanie wet za wet; zemsta» Odwet za upokorzenie, za doznane krzywdy, za klęskę. Chęć, żądza odwetu. ◊ Wziąć, brać na kimś odwet «pomścić się, mścić się na kimś …   Słownik języka polskiego

  • policzek — m III, D. policzekczka, N. policzekczkiem; lm M. policzekczki 1. «jedna z dwu bocznych miękkich części twarzy, fałd skórno mięśniowy osłaniający z boków jamę ustną» Blade, zapadnięte policzki. Zarumienione policzki. Rumieniec oblał policzki. Łzy… …   Słownik języka polskiego

  • pomścić — dk VIa, pomścićmszczę, pomścićcisz, pomścićmścij, pomścićcił, pomścićmszczony «doznać satysfakcji, wynagrodzić sobie doznane krzywdy odpłacając komuś takim samym uczynkiem, wziąć odwet za coś» Pomścić zamordowanych. Pomścić zbrodnię, czyjąś… …   Słownik języka polskiego

  • poniżenie — n I 1. rzecz. od poniżyć. 2. «stan człowieka poniżonego, uczucie obrażonej godności; hańba, upokorzenie» Żyć w poniżeniu …   Słownik języka polskiego

  • znieść — dk XI, zniosę, zniesiesz, znieś, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony, zniósłszy znosić ndk VIa, znoszę, znieśćsisz, znoś, znieśćsił, znoszony 1. «zdjąwszy przenieść gdzieś; zestawić, zsadzić» Znieść dziecko ze schodów. Znieść rzeczy ze strychu.… …   Słownik języka polskiego

  • gorzka pigułka — {{/stl 13}}{{stl 7}} przykrość, upokorzenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na kogoś czekała gorzka pigułka w postaci ostrej reprymendy. Nie szczędzić komuś gorzkich pigułek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • haniebny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, haniebnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przynoszący hańbę; niechlubny, niecny, poniżający, niehonorowy, kompromitujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Haniebny zwyczaj, uczynek. Haniebna… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odgradzać się – odgrodzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać się jakąś barierą od kogoś lub od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postawił płot i w ten sposób odgrodził się od sąsiadów. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”